Lofoten

De wekker staat om zeven uur deze morgen, eerst de koffer reorganiseren en dan zorgen dat we om stipt acht uur aan het ontbijt zitten. We hebben vandaag een flinke rit voor de boeg. We gaan naar de Lofoten en wel naar Ballstad, een rit van ongeveer 300 kilometer.
Om negen uur is de auto gepakt en zijn we klaar voor vertrek.

We zijn Narvik goed en wel uit en we zien de eerste bui al hangen, letterlijk en figuurlijk, er komt wel een hele donkere lucht aan. Binnen de kortste keren gaat het weer sneeuwen, eerst kleine vlokjes, maar al snel vallen er behoorlijke vlokken naar beneden. Vannacht is hier ook het nodige gevallen, want al snel rijden we door een landschap waar een laag sneeuw ligt van wel 15 centimeter.
We zijn heel blij met onze trouwe vierwieler, die houdt ons stevig op de weg!

Eindelijk komen we aan op de Lofoten. Hoe ziet het eruit daar? Eerlijk, we hebben geen idee......
Af en toe zien we door de laaghangende wolken een stukje van een bergtop of de contouren van een berg, maar echt uitzicht hebben we nergens. Nu vinden we dat eigenlijk vandaag niet zo heel erg; het is een lange dag rijden en we kunnen moeilijk na iedere bocht stoppen om een foto te maken, iets dat je op een heldere dag zeker wel wil doen. Aangezien we dezelfde weg terug moeten rijden, hopen we over een paar dagen op mooier weer.

Na een vermoeiende rit komen we halverwege de middag aan in Ballstad. Het laatste half uur van de rit hebben we zowaar wat van de omgeving gezien. Het is hier werkelijk prachtig; de sneeuw is uiteindelijk overgegaan in regen en zelfs het zonnetje heeft zich nog heel eventjes laten zien.
Gelukkig zijn de vooruitzichten beter, de komende dagen blijft het voornamelijk droog en zien we de zon wat vaker. We gaan het meemaken.......


Het weer: heel veel sneeuw, heel veel regen. Temperatuur tussen -1 en 3 graden.

Overnachten: Solsiden Brygge Ballstad

Narvik

Als de Noren vragen of je winterbanden hebt, nou, dan weet je ellende kan verwachten......

Vandaag pakken we de spullen weer in om naar Narvik te rijden. Het is te ver om in één keer door naar de Lofoten te rijden, dus maken we in Narvik een tussenstop van één nacht. Zodra dat we ons hoofd buiten de deur van de Tower steken, loopt er een mevrouw voorbij die een praatje met ons aanknoopt. We moeten de groeten van Georg hebben, die is al naar de grote stad vertrokken. Ze vraagt waar we vandaan komen en waar we vandaag naar toe gaan. Dan opeens vraagt ze of we winterbanden hebben. Huh, is dat nodig dan? Er ligt toch alleen maar sneeuw op de bergen?

Met pijn in ons hart vertrekken we van Kråkeslottet; wat een geweldige plek, wat een prachtig uitzicht en wat een knus huisje hebben we hier toch gehad. En niet te vergeten een super vriendelijke gastheer, Georg. We hadden hier nog wel veel langer willen blijven!

We merken dat er nu al flink meer sneeuw op de bergen bijgekomen is de laatste dag. We komen weer bij het Bergsbotn uitzichtpunt en dat is omgeven door sneeuw nu; wat een verschil met drie dagen geleden, toen was er nog geen vlokje te bekennen. We rijden daar de tunnel door en stoppen even op de parkeerplaats om een -zoek de tien verschillen- foto te maken. En ja hoor, we staan daar in een flinke laag sneeuw! Alles om ons heen ziet wit, de wereld ziet er zo anders uit nu. Er ligt ook een hoop sneeuw/drek op de weg; in Nederland zou er al lang (minstens) code oranje afgegeven zijn, maar hiet gaat het leven gewoon door alsof er niets aan de hand is.

Het autootje doet het prima met zijn spijkerbanden op de sneeuw en nu snappen we precies waarom er gevraagd werd of we winterbanden hebben. Je moet er niet aan denken om ze niet te hebben op dit moment.
Het is wel apart, er zijn stukken bij waar geen vlok sneeuw gevallen is en alles nog groen, geel en bruin ziet en er zijn stukken bij waar er echt wel een flinke laag sneeuw ligt. Het lijkt wel of we vandaag in verschillende seizoenen rijden, herfst, winter, dan weer herfst en dan weer winter.....

In de loop van de middag komen we aan in Narvik. Het plaatsje ligt er mooi bij, aan de ene kant het fjord en aan de andere kant de hoge, besneeuwde bergen. We checken in en raken daar aan de praat met een Noor. Hij vroeg zich toch af wat we in deze tijd van het jaar hier te zoeken hadden, het zal vast niet het mooie weer zijn. We zijn hier omdat het in deze tijd van het jaar lekker rustig is. Nou, dat kon hij wel beamen en gaf ons geen ongelijk; in de zomer is het overal wachten, wachten en nog eens wachten, nu is het een stuk stiller. Nu gaan we de echte Lofoten zien, zei hij. We zullen morgen eens kijken of hij gelijk heeft..........

Het weer: kan het niet anders dan schizofreen noemen, van alles wat, sneeuw, zon, regen, alles op één dag. Tussen 0 en 4 graden.

Overnachten: Breidablikk Guesthouse Narvik

Kråkeslottet

Vandaag nemen we een dag vrij, er staat niets in de agenda, want de weersvoorspellingen zijn niet best. Uitslapen dus.....tot een uurtje of acht...... En de voorspellingen kloppen prima. Het stormt dat het een lieve lust is; de golven klotsen bijna tegen het raam en er komt ook genoeg regen naar beneden vallen. We kunnen ons geen betere plek voorstellen als het stormt dan hier!

We ontbijten op het gemak (drie hoeraatjes voor het fornuis!) en stappen wat later in de ochtend in de auto om de laatste inkopen voor het avondeten te gaan doen. Hiermee zijn we ook wel even zoet, want de dichtstbijzijnde supermarkt ligt een kwartier rijden hier vandaan.

Als we weer terug zijn en de auto parkeren, loopt Georg buiten. We maken een praatje en hij nodigt ons uit om koffie bij hem te komen drinken. Zo gezegd, zo gedaan, en tien minuten later stappen we bij onze buurman naar binnen. Het komt mooi uit; we hebben voor onszelf wat lekkers voor bij de koffie meegenomen, dus dat kunnen we nu met zijn drieën delen. Hij heeft zijn eigen huis en de Tower met vrienden eigenhandig in elkaar geknutseld en dat alles met gerecycled materiaal. We krijgen gelijk een rondleiding en hij laat ons al zijn creatieve ideeën zien. Maar jeetje, wat heeft die man een uitzicht zeg!

Dan vertelt hij bijna met tranen in zijn ogen dat wij geluk hebben dat we hier nog kunnen slapen. Over een paar maanden moet alles leeg zijn en worden Kråkeslottet en zijn eigengebouwde stulpjes tot op de grond toe afgebroken. En dat allemaal omdat één of andere rijke stinkerd zijn zinnen hier op dit plekje gezet heeft en er een hotel op wil bouwen. Eeuwig zonde.......

Maar hij heeft al ideeën over een ander huis waar hij wil gaan wonen; hij laat ze ons zien en vraagt wat wij ervan vinden. Nou, het ziet er op zijn zachtst gezegd goed uit. Tsja, hier kan je tenminste nog een aardig optrekje kopen voor (relatief) weinig geld.

Verder doen we die middag weinig; als het droog is gaan we nog even naar buiten om wat plaatjes te schieten van Kråkeslottet, we gaan wat aan de slag met de foto's, nemen de route voor morgen door en lezen wat, al met al een hele rustige dag.

Het weer: storm en rond de 4 graden, maar het voelt een stuk kouder aan. Veel regen, hagel en sneeuw.

Overnachten: Tårnet Kråkeslottet Bøvær

Hesten

Vanmorgen worden we wakker gemaakt door de wind die rond het huisje blaast. We kijken uit het raam en zien de golven tegen de kust aan spatten. We kijken uit het panorama-raampje aan de zijkant van het bed en zien dat vannacht de eerste sneeuw in Senja gevallen is; de bergtoppen zijn bedekt met een laagje poedersuiker.

Laten we maar eens beginnen met een stevig ontbijt, want we hebben een intensieve dag voor de boeg. We hebben lekker brood gekocht wat we even in de oven willen opwarmen en er hoort natuurlijk ook een lekker eitje bij. Maar helaas, geen beweging in het fornuis te krijgen. Hoe kan dit nu, gister hebben we de oven en kookplaat nog gebruikt; zouden we hem nu al gesloopt hebben? Nu zou het niet zo heel gek zijn als die het niet meer zou doen, want dat ding stamt nog uit de prehistorie; mooi groen is niet lelijk zullen we maar zeggen, inclusief geïntergreerde kookwekker.
Gelukkig hebben we een waterkoker, dan de eieren daar maar in en het brood eten we dan maar koud op.

Omdat het vandaag droog zou blijven, hebben we een wandeling in de planning staan. We moeten toch minstens één keer een berg op om van het uitzicht te genieten als je hier bent. We hebben één iconische berg hier op Senja en dat is de Segla, het hoogtepunt van het eiland met zijn smalle, steile bergtop en zijn verticale afgrond naar het fjord. Maar voor het mooiste uitzicht op de Segla, moet je toch echt de berg ernaast, de 556 meter hoge Hesten beklimmen. Het voordeel is ook nog eens dat deze klim makkelijker en minder steil is. Laten we dat doen!

We kleden ons goed aan en gaan aan de klim beginnen. Het eerste stuk is wat steiler en al snel moeten we over houten planken, omdat de grond eronder te drassig is om op te lopen. Even later laten we ook de berkenbomen achter ons en moeten we goed kijken waar we onze voeten neerzetten, want het pad bestaat nu hoofdzakelijk uit keien. Ik ben op nog geen derde en ben er alweer klaar mee, mijn benen krijg ik bijna niet meer opgetild, maar we zetten door, ik zal die top halen!

Eindelijk na veel ploeteren (van mijn kant dan) staan we op de top van de Hesten. We kijken rondom ons en zien.....helemaal niets! Inmiddels zijn de wolken op komen zetten en zien geen hand voor ogen, weg mooi uitzicht. En tot overmaat van ramp gaat het ook nog licht sneeuwen. Maar niet getreurd, na tien minuten is de bui voorbij en zien we weer blauwe lucht aankomen en hebben we toch nog het uitzicht waar we zo op gehoopt hadden.

Dave loopt het allerlaatste, steile en ongemakkelijke stukje naar de top en maakt daar nog wat foto's. Na een half uurtje komt er weer een flinke sneeuwbui aan, nu met grote vlokken. We wachten tot de bui overgetrokken is en gaan daarna aan de afdaling beginnen.

We komen weer heelhuids beneden en stappen in de auto voor de terugweg. Noren zijn trouwens gek op tunnels; in de 35 kilometer die we gereden hebben, moeten we door acht tunnels. En soms zijn die kilometers lang!

Als we thuis zijn, sporen we Georg op om te zeggen dat ons fornuis het heeft begeven. Och, hij was gister vergeten te vertellen dat er een beveiliging op zit..........


Het weer: veel wind bij Kråkeslottet, droog en rustig weer tijdens de wandeling met af en toe een sneeuwbui. 's Avonds een harde wind en regen.

Overnachten: Tårnet Kråkeslottet Bøvær

Op naar Senja

Vandaag pakken we de koffer weer in, want we gaan op weg naar Senja, het op één na grootste eiland van Noorwegen. We zijn alweer vroeg wakker, ontbijten op het gemak, laaien de auto in en als de tomtom ook zover is, zijn we rond een uur of negen klaar om te vertrekken.

Al snel als we Tromsø uit zijn, begint de bewolking weg te trekken en krijgen we zelfs een zonnetje te zien. We rijden een groene route, dus dat moet mooi worden. En als snel wordt die mooi!! We rijden tussen de bergen door en er ligt zelfs al sneeuw op! We maken de nodige stops waar dat kan, soms zitten we tien minuten in de auto en dan springen we er alweer uit om een foto te maken.

Als we op Senja aankomen, is het eerste stuk een beetje saai, tenminste, dat vinden wij. We willen zo onderhand wel een keertje stoppen, maar er komt maar geen parkeerplaats. Eindelijk hebben we er eentje in het vizier en kunnen we even de benen strekken. We zitten nog geen vijf minuten in de auto en de ene na de andere parkeerplek verschijnt.....en het landschap wordt nu ineens een stuk mooier. Nou, we kregen een beetje de indruk dat Senja tegen zou vallen, maar het overtreft al onze verwachtingen! Alleen ligt er hier nog geen sneeuw op de bergen, maar dat komt waarschijnlijk omdat de temperatuur hier iets hoger is dan de afgelopen dagen in de buurt van Tromsø.

Omdat we nog een beetje vroeg zijn om op ons overnachtingsadres aan te komen, rijden we een stukje om naar de volgende baai naar Tungeneset, een uitzichtpunt waar we de Okshornan oftewel the Devil's Teeth op de gevoelige plaat vastleggen.

Nu op naar onze slaapplek voor de komende drie nachten. We melden ons bij Kråkeslottet (kraaienkasteel) in Bøvær waar wij in de Tårnet (the Tower) zullen moeten zien te overleven. The Tower is een klein onderkomen met grote ramen aan alle kanten, zelfs boven het bed zit een raam, mocht het Noorderlicht nog te zien zijn, hoeven we er ons bed niet voor uit. Vanuit onze woon-/slaapkamer hebben we uitzicht op volle zee en er staat zelfs een vuurtoren op een paar meter afstand. Aan de andere kant hebben we het strand van Bøstranda waar er mooie blauwe golven de kust op rollen. Het huisje is gemaakt met allemaal hout en andere materiaal wat hier uit de buurt komt. Het is weer een uniek onderkomen......

Kråkeslottet is een bijzondere plek, het huis dateert uit 1899 en heeft een visserij verleden. Tegenwoordig komen er regelmatig kunstenaars om inspiratie op te doen en wordt er twee keer per jaar een kultuurfestival gehouden. Wie weet komt de inspiratie bij ons ook nog.......

Het weer: droog met vooral 's morgens zon en tussen de 3 en 7 graden.

Overnachten: Tårnet Kråkeslottet Bøvær

Tromsø

Ondanks dat we geen wekker hebben gezet vanmorgen, zijn we alweer vroeg wakker. We hebben het bloedheet onder het dikke dekbed en er staat een raam open, maar dat lijkt niets uit te maken, terwijl het buiten toch best fris is. Even later komen we erachter dat er achter het gordijn nog een kachel aanstaat. Snel uit met dat ding!

Eerst maar ontbijten, we zullen eens kijken wat er allemaal te eten is deze ochtend. En dat is meer dan prima! Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het pakken. Zolang er maar lekker vers brood is, een gebakken eitje (met bacon!), vleeswaren en wat yoghurt, komen wij de dag al een heel eind door.

Rond elf uur gaan we richting Hertz om onze huurauto op te halen, het kantoor zit vijf minuten lopen van het hotel vandaan. Het papierwerk is snel geregeld, we krijgen de sleutel en gaan op zoek naar onze bolide. Het blijkt weer een mooie te zijn......een gloedje nieuwe Ford Kuga met maar 52 kilometer op de teller, automaat, vierwielaandrijving en om nog een beetje aan het milieu te denken is die nog hybride ook. En als kers op de taart hebben we ook nog spijkerbanden; je weet het maar nooit hier wat het weer gaat doen. Tsja, het is weer veel meer dan wat we besteld hebben..............

We gaan gelijk het nuttige met het aangename maar even in de praktijk brengen; we gaan de auto uitproberen en rijden naar een groot winkelcentrum hier tien minuten vandaan. Het rijden hier in Tromsø is ook een aparte ervaring, er ligt een heel netwerk van wegen onder de stad. Nou moet je niet denken dat het één lange tunnel is, maar het zijn verschillende tunnels inclusief rotondes, afslagen en zelf een parkeerplaats. (al hebben we geen idee waar we die laatste kunnen vinden) Hoe handig is het ook als je een tomtom hebt en je komt erachter als je in die tunnels rijdt, je navigatie er over het algemeen mee stopt.....

In het winkelcentrum vinden we ook een mega grote supermarkt waar we gelijk wat boodschappen inslaan voor de komende dagen. Drinken, avondeten en wat te knabbelen.......nou, als je denkt dat de boodschappen in Nederland al duur zijn, moet je hier maar eens gaan shoppen, dan heb je spontaan niks meer te klagen.

's Middags lopen we nog een rondje door Tromsø met het fototoestel, jullie moeten tenslotte ook een beetje meekrijgen wat er hier te zien is. Het centrum is niet zo heel groot en we zien voornamelijk veel toeristenwinkels waar je de meest foute souvenirs kan kopen. Niet zo heel gek trouwens, want er liggen nu ook weer twee flinke cruiseschepen in de haven, die de nodige klandizie opleveren.

De rest van de dag staat er niet veel meer op de planning; we moeten onze koffer weer een beetje re-organiseren en de route voor morgen even bekijken, want dan gaan we naar Senja en daar hebben we een hele bijzondere slaapplek........

Het weer vandaag: bewolkt, een paar druppels regen en een graad of 4.

Overnachten: Clarion Collection Hotel Aurora Tromsø

Reis met hindernissen

Piep...piep...piep...piep...........de wekker gaat, we moeten eruit!!
We kleden ons aan, smeren onze broodjes, proppen de laatste dingen in de koffer en dan zijn we klaar om naar Schiphol te gaan.

Alles verloopt dusver op rolletjes, we hoeven nergens lang te wachten. Bij het inleveren van de bagage vertelt de meneer achter de balie ons dat we ons over de koffer geen zorgen hoeven te maken, die zien we in Tromsø pas weer terug. Maar wij hebben hele andere dingen gehoord en gelezen; we zouden in Bergen, waar we onze overstap hebben, de koffer van de band moeten halen en weer opnieuw in moeten checken. En aangezien we maar een uur hebben om over te stappen, kan dit nog wel eens heel krap worden.

Opgelucht dat we geen gedoe meer hebben met de bagage, gaan we bij de gate zitten. En toen begon het gelazer.......

Ineens komt er met rode letters (en meestal betekent rood niet veel goeds) een verandering in het vertrekschema te staan, het vliegtuig heeft vertraging; in plaats van 08.20 uur vertrekken we pas om 09.10 uur!
De radartjes in ons hoofd draaien ineens op volle kracht; we vragen om een plekje helemaal voorin het vliegtuig zodat we er zo snel mogelijk uit kunnen als we geland zijn en gelukkig is dat geen probleem. We hebben nu een kwartier om naar een andere gate te rennen, dus met een beetje geluk zou dat goed moeten komen. Alleen komt dan de purser met een minder opgewekt bericht; we moeten toch de koffer opnieuw inchecken.

We rennen over het vliegveld en dat lijkt ineens veeeeeeel groter dan wanneer je geen haast hebt, maar uiteindelijk duurt alles toch te lang en komen we tot de conclusie dat we onze volgende vlucht nu toch echt gemist hebben.

Gelukkig gaan er nog meer vluchten richting Tromsø die dag, dus we zien het hoopvol in. We komen bij een aardige meneer van de Noorse vliegmaatschappij terecht die ons om gaat boeken, maar helaas is er voor de volgende vlucht, die om 14.25 uur vertrekt, maar één plekje vrij, we komen op de wachtlijst te staan. Inmiddels hebben we van de KLM ook bericht gekregen dat die ons om hebben geboekt naar de vlucht van 17.00 uur. Gelukkig, nu hebben we twee kansen!!

Na weer een paar uur wachten kunnen we gelukkig allebei mee met de vroege vlucht en landen we uiteindelijk rond 16.30 uur in Tromsø, waar we weer herenigd worden met onze koffer. Daar hebben we vrij snel de bus naar het centrum, wat maar een kwartiertje rijden is van het vliegveld, en zijn we zo in ons hotel. We eten nog wat, staan een half uur onder de douche en het gaat vast niet lang meer duren voor we in slaap vallen..........

Het weer vandaag: zwaar bewolkt, maar droog. Ongeveer 8 graden.

Overnachten: Clarion Collection Hotel Aurora Tromsø

Het is bijna zover........

Eindelijk..............na een aantal jaren corona, waarin we niet verder kwamen dan Nederland en Engeland, gaan we dit jaar weer eens wat verder over de grens kijken en wel in Noorwegen.
Het plan was om richting Indonesie te gaan, maar aangezien de vliegtickets alleen al een fortuin kosten, hebben we hier maar van afgezien. Maar dan komt de vraag, wat nu?

De Lofoten staan ook nog op ons verlanglijstje, hier maar eens naar kijken. Informatie gevraagd bij een reisbureau, maar die raadde ons af om er in deze tijd van het jaar naar toe te gaan. Geen excursies te boeken, veel accommodaties die dicht zijn en ook restaurants zouden hun deuren gesloten houden. Maar het grootste struikelblok is het weer.......dat zou in deze tijd van het jaar niet best zijn.

Dan maar eens rondvragen bij een groep op Facebook wat hun ervaringen zijn. Het antwoord was unaniem: GAAN. Mooie herfstkleuren, dreigende luchten en lekker rustig, daar worden we wel blij van. Ook over de accommodaties hoeven we niet in te zitten, er is nog meer dan genoeg open om twee weken een slaapplekje te vinden.

En dan is het nu eindelijk zover, even niet meer aan werk denken, het huis is aan kant en de koffers staan gepakt; we zijn er klaar voor! We gaan zo proberen om nog wat uurtjes slaap te pakken, want de wekker staat op 03.00 uur.........