Vandaag blijven we wat dichter bij huis en gaan we op ontdekking rondom Ballstad. We kunnen een flinke berg beklimmen, waar we vanuit ons huisje tegenaan kijken. Als je halverwege de berg bent, heb je al een mooi uitzicht over Ballstad, tenminste als we de foto's moeten geloven. Maar zoals bij veel beklimmingen, de afstand is het niet, dat is vaak maar een kilometer of twee, zelfs nog minder, maar het venijn zit hem in de hoogte die je moet overbruggen. Het schijnt een redelijk makkelijke tocht te zijn, maar dat willen we graag met eigen ogen bekijken en daarom rijden we naar het beginpunt.

We parkeren de auto en gaan eens kijken hoe het wandelpad erbij ligt. De eerste meters zijn over gravel, dat is prima te doen, maar als snel wordt het pad modderiger en liggen er stenen. En als ik zo eens omhoog kijk, dan weet ik al één ding zeker, hier ga ik niet omhoog! Richting de top is het mega steil en loopt er een smal paadje pal langs de afgrond, nou, mij niet gezien.

We lopen nog een stuk omhoog en ik zie daar een mooi vlak stuk waar ik blijf zitten, hier kan ik ook prima een foto maken van Ballstad. Dave besluit nog een stukje verder omhoog te gaan naar een plateau halverwege de berg op 270 meter, om vanuit daar een mooi overzicht over het dorp te hebben.
Het is koud zo op de berg, er staat een kille wind, mutsen en handschoenen zijn geen overbodige luxe, en het snot loopt zo je neus uit. Wat een verschil met gister.

Na een poosje gaan we weer terug naar ons huisje om de verdere plannen voor vandaag te bespreken. Er is nog een wandeling hier in de buurt, langs verschillende meertjes en dan naar Kyllingdalen. 5 Kilometer lang en maar 60 meter stijgen en dus ook weer dalen, lijkt ons prima te doen. We pakken onze spullen weer en springen in de auto en rijden naar het startpunt.

De wandeling is in het begin een beetje saai, maar wordt al snel stukken beter. We lopen over een paadje door het bos, met aan één kant een meer, maar daar zien we niet veel van, want de bomen staan te dicht op elkaar en er liggen overal enorme keien. Wel zien we heel veel paddenstoelen, veel rood met witte stippen, soms wel twintig bij elkaar. Onderweg komen we een vrouw tegen die paddenstoelen aan het zoeken is, ze heeft een zakje bij zich en daar zitten een paar enorme exemplaren tussen. Misschien is het de gezonde Noorse boslucht wel waarom ze hier zo goed groeien....

We zijn op de helft van de wandeling als we Kyllingdalen voor ons op zien doemen. We komen aan in een mooi groen dal, uitzicht op het meer en een hoge berg met sneeuw op de achtergrond, het is weer een plaatje om te zien. We gaan op het gemak een poosje zitten in de schuilhut die hier staat voordat we aan de terugtocht beginnen.

De weg terug is weer van een heel ander kaliber, zo lieflijk als we de wandeling begonnen zijn, is het nu niet meer. We klimmen een stuk omhoog door drassig gras en smalle modderpaadjes en hier en daar een kei waar we overheen moeten klimmen. Vlak voordat we het rondje erop hebben zitten zien we een berg(je) voor ons opdoemen waar we naar boven moeten klauteren. Eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over het meer en kunnen we terug lopen via een grotendeels normaal pad naar de auto. Al met al was het weer een schitterende wandeling. En jullie kunnen het zo onderhand wel raden....bij de auto aangekomen begint het weer te regenen.....

Het weer: droog, koude, harde wind, een graad of 5, 's avonds regen

Overnachten: Solsiden Brygge Ballstad