De wekker loopt af……veel te vroeg………vandaag is het dan echt zover, we moeten naar huis…….

Vol frisse tegenzin springen we uit bed en komen gelijk in actie, we moeten al om tien uur het huisje uit zijn en we hebben nog genoeg te doen. We ontbijten, verzamelen onze spullen en kijken of het allemaal nog in de koffers past, ruimen de vaat op en gooien de laatste vuilniszakken in de bak. Het is inmiddels half tien en we zijn klaar om te gaan.

Op het gemak gaan we aan de terugreis beginnen, we hebben alle tijd om hier en daar nog te stoppen onderweg. Als eerste doen we dat nogmaals bij Glen Coe, waar het opvallend rustiger is dan de laatste keer, we hebben zowaar in één keer een plekje om te parkeren. Hoe anders ziet het er nu uit; ze zon schijnt, we hebben een blauwe lucht en er ligt sneeuw op één van de bergtoppen.

De volgende stop is bij het uitzichtpunt waar we op de heenweg ook gestopt zijn. Het is een populaire stop, want er worden busladingen met toeristen uitgeladen. En ook weer snel ingeladen, want even snel een fotootje maken en de chauffeur toetert al naar de mensen die nog niet op tijd in de bus zitten, want de chauffeur wil verder. Het lijkt ons vreselijk om alles zo te moeten reizen, je kan zeggen dat je op een bepaalde plek geweest bent, maar heb je die ook beleefd? Wij denken van niet….

De laatste stop is wederom in Callander. Vier keer is scheepsrecht voor ons, want nu zijn we er eindelijk met stralend weer. Alles ziet er veel gezelliger uit, zelfs de wc’s.
Op de laatste moment zien we ook nog een hairy coo, die natuurlijk ook nog even op de foto moet. Er zijn hier zelfs tripjes die je kan boeken, speciaal om een Schotse Hooglander te zien.
We drinken en eten nog wat in ons favoriete koffietentje, waar de open haard lekker brandt, en gaan daarna op weg voor het laatste stuk naar het vliegveld.

Op het vliegveld gaat alles soepeltjes, de auto is zo ingeleverd, de koffers zijn we snel kwijt en ook de douane heeft het hier prima voor elkaar. Nu wachten op het vliegtuig; we gaan een half uur later de lucht in dan de bedoeling was, maar we hebben wind mee, dus we landen uiteindelijk op originele tijd.
Bij de paspoortcontrole in Nederland is het druk, heel druk, maar wij zijn er redelijk snel doorheen en inmiddels liggen de koffers ook al rondjes te draaien op de band. Koffers pakken en weg, maar helaas worden we ertussen uit gepikt door de douane en moeten onze koffers daar door een scan. Gelukkig hebben we niets te vrezen…..

Om tien uur ’s avonds zijn we eindelijk thuis; we pakken de koffers nog uit, zetten alvast een was klaar in de wasmachine en gaan naar bed, deze keer kruipen we wel weer gezellig naast elkaar onder de wol. Nu is de vakantie toch echt afgelopen………