Gisteravond laat stonden we nog even buiten en er was geen wolkje aan de lucht, helder dus en dat betekend koud. Wat we wel aan de hemel zagen waren sterren, heel veel sterren. Zoveel zien we er bij ons thuis niet, daar is veel te veel lichtvervuiling. We staan nog eens goed te kijken en zien boven ons heel vaag de Melkweg. We trekken onze warme kleren aan, pakken onze fotospullen en gaan nog een poosje naar buiten om te proberen deze op de gevoelige plaat vast te leggen. (wat nog niet meevalt trouwens)

De dag brengt ons vandaag een strakblauwe lucht en een zonnetje. We besluiten om naar Loch Eilt te rijden, een kort ritje. Loch Eilt is onder de Harry Potterfans bekend van Eilean na Moine, een klein eilandje in een groot meer waar Albus Dumbledore begraven is. In de film dan, in werkelijkheid vind je er niets meer wat met de film te maken heeft, behalve dan de Harry Potter fans.

Bij het meer aangekomen wordt het al een hele toer om de auto te parkeren. Er is geen duidelijke parkeerplaats, maar meer een soort vluchtstrook langs de weg waar maar een paar auto’s kunnen staan. De vluchtstrook ligt ook nog eens vol met stenen en diepe kuilen, maar na een beetje sturen, staan we prima, we kunnen zonder veel moeite straks de weg weer op rijden.

We pakken onze fotospullen achter uit de auto en daar komt Dave erachter dat zijn wandelschoenen nog thuis in de gang staan. Dan maar met zijn spierwitte schoenen proberen richting het eilandje te lopen. Het is hoogstens vijftig meter en met een beetje kunst en vliegwerk weten we aardig de modderpoelen te ontwijken.
Dave heeft wat in de auto laten liggen, dus hij gaat even terug. Ineens een hoop gevloek en getier……ik kijk achterom en zie Dave staan aan de rand van een flinke modderpoel met een sok die onder de blubber zit. Een paar meter achter hem steekt een witte Nike uit de blubber omhoog……..

We maken een paar fotootjes en gaan maar weer terug naar huis, zonder wandelschoenen wordt het niks en dan kunnen we gelijk zijn schoenen een sopje geven. Zo gezegd zo gedaan.

Als we alles weer ingepakt hebben, rijden we naar de Silver Sands of Morar, daar schijnen een paar mooie strandjes te liggen en als het mooi weer is, moet je tenslotte naar het strand.
Het is inderdaad een mooi strand, maar het is wel heel laag water, dus geen blauwe zee voor ons deze keer. We lopen een stuk langs het strand en hebben het in ieder geval lekker warm zo in het zonnetje. Het enige wat nog ontbreekt is een ijscoboer.

We rijden op het gemak weer terug naar huis en daar aangekomen gaan we nog even op verkenning in de tuin. De eigenaar is van het huis is een fantasy fan en dat zie je wel terug in de tuin (en ook in het huis trouwens), maar daarover meer een volgende keer. We genieten nog even van het zonnetje, want zoals het er nu naar uitziet, zien we die voorlopig ook niet meer terug……

Weer: blauwe lucht, zon en 15 graden